trajkot

trajkot
сущ.
• стук
* * *
♂, Р. \trajkotu 1. треск, трескотня ž, стрекот, шум;
2. разг. болтовня ž
+

1. terkot, stukot 2. paplanie

* * *
м, Р trajkotu
1) треск, трескотня́ ż, стре́кот, шум
2) разг. болтовня́ ż
Syn:
terkot, stukot 1), paplanie 2)

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "trajkot" в других словарях:

  • trajkot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. trajkotocie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} szybkie, krzykliwe mówienie, zazwyczaj pozbawione istotnych treści; paplanina, gadanina : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trajkot — m IV, D. u, Ms. trajkotocie; lm M. y 1. pot. «szybkie, głośne mówienie, paplanie; gadanina» Babski trajkot. Mieć dość czyjegoś trajkotu. 2. «odgłosy strzałów, pracy silnika; terkot, stukot» …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»